sekrety-mojej-duszy

Czasem aż sie dziwie jaki On ma na mnie wpływ. Już drugi tydzień pod rzad biegam z nim na stadionie, a dzis nawet wybieramy się razem na mecz. I wszystko to sprawia mi ogromna przyjemność, ale nie tylko dlatego, że robie to z Nim :)

Ostatnio znów mnie zaskakuje. Byliśmy w czwartek w kościele na mszy, później poszlismy na czuwanie i tak wtedy poczułam jak jest mi zNim dobrze. To moze przez ta amtosferę, moze przez spacer wzdłuz ulicy Jana Pawła II, gdzie paliło sie mnóstwo zniczy, moze przez to, że było tak ciepło na dworzu, albo raczej to nam było ciepło przy sobie.

Usiedliśmy sobie na ławeczce, przytulił mnie i zapragnęłam ,żeby tak juz zostało. Tak mi z nim dobrze i tak bardzo chcę, żeby był ze mną szczęśliwy :) Aż nie moge uwierzyc, ze to wszystko przytrafia się własnie mi :)

Przez ten tydzień wydarzyło się mnóśtwo rzeczy. Nie chciałam tu pisac o tym, co działo się u mnie, a raczej w mojej duszy. W kazdym razie juz sie uspokoiłam, chociaz nadal ogladanie niektórych programów przyprawia mnie o łzy.

Nie będe tu pisac jakim wspaniałym człowiekiem był, przecież to wszyscy wiedzą. Chciałam napisać o tym, jakim był wspaniałym nauczycielem Miłości.

Nawet przez to wszystko ja i W. pogodziliśmy się z M. Zdecydowałam wyciągnąc pierwsza rekę, a W. mnie poparł :) I wiecie co? warto było... A to wszystko przez to dobro wiszace w powietrzu :)

Ja ostatnio próbowałam osbie ułozyc jakąś definicje tego uczucia. Chciałąm wyznaczyć sobie pewne kryteria, po których można poznac, ze zwykła sympatia, zauroczenie, zakochanie zamienia sie w Miłość. Mówię tu o tym rodzaju tego uczucia między mężczyzna a kobietą.

Jestem ciekawa waszych opinii. Po czym poznajecie, że kochacie druga osobę?

Tak kwiecisto. Mam wrażenie, że niedługo utonę w tym upojeniu. Czuję jak coraz bardziej się w nim zakochuję. I kto by pomyslał? Gdyby ktos na poczatku listopada mi o tym powiedział wysmiałabym go! Jakież złudne sa pozory.

Wczoraj poszliśmy z koszyczkiem do kościoła. Co prawda W. wybrał się tam wcześniej, ale nie musiałam go namawiać, żeby zrobił to jeszcze raz. Widzieliśmy sie raptem pół godzinki, a póxniej zapytał czy porozmawiamy jeszcze na gg w przerwie meczu - dla niewtajemniczonych wczoraj grała Polska vs Azerbejdżan. Pomyslałam sobie ' w przerwie...hmm... no ok... ' Pożegnalismy sie i poszłam do domu pomagać w przygotowaniach.

Ok 14 weszłam znów na gg. Wiadomość: 'Nie chciałem, zeby to zabrzmiało tak, jakbym wolał oglądac mecz niż porozmawiać z tobą, bo wcale tak nie jest... Wpadłem na pewien pomysł'. I tak też o 17:30 zasiedliśmy u mnie w dużym pokoju i śledziliśmy rozgrywki. Wcześniej jednak wybraliśmy sie na godzinny spacerek, bo pogoda była cudna...

A wracajac do meczu - ja to po porstu nadziwić sie nie mogłam! 8:0 dla nas! I ilu rzeczy się dowiedziałam :) Jak tak dalej pójdzie to zostane niedugo wielka fanka futbolu :) Zresztą dla mnie oglądanie meczów nigdy nie było czyms nieprzyjemnym. Co prawda jedne mecze mnie bardziej interesuja inne mniej, ale ten wczorajszy był zdecydowanie najlepszy! Oczywiście także dzieki towarzystwu :)

Później posiedzieliśmy troszke u mnie w pokoju... Porozmawialiśmy na pewien temat. Nie będę tu pisać czego dotyczyła rozmowa, to wiemy tylko On i Ja. Moja wyobraxnia czasem działa za bardzo. Ale uspokoiłam się trochę. Zaskoczył mnie baardzo - pozytywnie oczywiście. I jeszcze raz powtórzę - POZORY MYLĄ.

Po rozmowie, kiedy juz poszedł do domu jeszcze przez jakis czas nie mogłam ochłonąć... To tak, jakby kamień mi spadł z serca.

Wczoraj minął kolejny wspólnie spędzony wieczór. Zostałam zaproszona do jego domku na ciacho urodzinowe :) A jego mama powiedziała, że maturkę z niemca mam juz załatwioną (hehe, super, tylko teraz musze nie dac się zjeść tremie).

Siezieliśmy tak, popijaliśmy herbatkę, jadłam ciasto i ogladaliśmy jego zdjecia z 18nastki. To było rok temu...był wtedy z Izą. Co prawda troszkę dziwnie było mi ich razem widzieć, ale wcale nie byłam zazdrosna... zresztą... nie daje mi ku temu powodów.

Zaczęliśmy oglądać "Swit(zmierzch?) żywych trupów". Horror. Nie należę do osób, które przepadają za tego rodzaju filmami - mam słabe nerwy, ale wczoraj sama chciałam obejrzeć coś cięższego :) Usadowiliśmy sie wygodnie na jego łózeczku, włączył lampkę i od razu zrobiło się tak pomarańczowo... tak ciepło...

Zawsze kiedy o nim myślę wszystko ma odcień pomarańczowo czerwony - a wczoraj tak było :) Spędziliśmy kolejny cudowny wieczór. Niestety filmu nie udało nam sie dokończyć ;-)

A później odprowadził mnie do domku. Uwielbiam chodzić z nim za rękę, Uwielbiam być z nim :)

I codziennie życzy mi słodkich snów :) Tak mało, a jednak tak wiele... :D 

Wczoraj były jego urodziny. Chciałam sprawić, aby ten dzien był dla niego wyjątkowy. Bo to zawsze on mnie zaskakiwał różnymi niespodziankami. Tym razem jednak to ja chciałam mu sprawić przyjemność...

Najpierw jednak musielismy iśc na dodatkowy angielski - sprawa była o tyle prostsza, ze chodzimy tam razem. Następnie zaprosiłam go do siebie - cały czas skrzetnie udajac, ze o niczym nie pamiętam (ale chyba i tak zorientował się, ze cos szykuję :)  ) Usiadł w moim pokoju. Musiał chwilke poczekac az wszytsko przygotuję.

Co prawda robnienie spaghetti nie zajmuje zbyt duzo czasu, ale nie chciałam, aby się siedział sam... Włączyłam nastrojowa muzykę, zapaliłam swiece, przyniosłam jedzonko... Od razu zrobiło się tak nastrojowo. Jedliśmy spaghetti, spoglądaliśmy na siebie ukradkiem, a mi robiło się tak milutko na duszy, takie ciepło powoli wypełniało mnie od srodka...

Póxniej przyszedł czas na życzenia i prezent. Dobrze pamiętam jego zdanie, kiedy słyszelismy w radiu jakiś komentarz na temat Lance'a Armstrong'a - tego słynnego kolarza, wielokrotnego zwycięzcy Tour de France, który pokonał raka. Wtedy W. powiedział, ze to jest chyba jedyna ksiązka jaka chciałby przeczytać... A takie rzeczy od razu koduja mi sie w głowie. Fakt, że miałam ogromny problem, żeby ta ksiazke zdobyć, ale na szczescie moja przyjaciółka kupiła ja podczas wyjazdu do Wawy.

Tak więc złozyłam mu zyczenia, wreczyłam prezent... Usiedliśmy sobie...

Teraz zamykam oczy i przypominam sobie wszystko jeszcze raz. To ciepło... nie wiem czy pochodziło one od płomieni świec, chyba nie tylko... to od niego biło takie ciepło... Jego wzrok, jego dłonie, jego usta, jego skóra...jego zapach...

Swiece, nastrojowa muzyka, On bedacy obok... spojrzenia, uśmiechy, pocałunki...

Dopiero teraz zrozumialam, czemu niektórzy mają ochote płakac w takich momentach (===>alexbluessy ;-). Nie mogłam uwierzyć w swoje szczęście, nie mogłam uwierzyć, ze jestem z kims tak wyjatkowym, po porstu nie mogłam uwierzyć...

To wszystko było jak piekny sen, a ja jesze teraz czuje jego oddech na mojej szyi... jego usta, jego dłonie...

All my thoughts seem to settle on the breeze
When I'm lying wrapped up in your arms
The whole world just fades away
The only thing I hear
Is the beating of your heart